Patronlar CV’ye yalnızca 7 saniye göz gezdiriyor… İşte harika CV yazmanın sırları

The Economist’in iş hayatı köşesi Bartleby’nin muharririne nazaran özgeçmiş, şimdiye kadar yaptığınız tüm işlerin listesi değildir.

Otobiyografiniz de değildir.

Tıpkı saç bakım reklamı üzere bir pazarlama aracıdır. Maksat kitleniz işe alım uzmanları ve müdürlerinden oluşur. Tıpkı bir kokteylde karşılaştığınız öteki konuklar üzere, konuşmaya devam etmek isteyip istemediklerine karar vermeleri uzun sürmez. Bir araştırmaya nazaran, bu profesyoneller bir iş müracaatına ortalama 7,4 saniye vakit harcıyor.

SÜSLEMEKTEN VAZGEÇİN

Özgeçmişin bir numaralı misyonu, okuyacak kişiyi oyalamamaktır. Yani şayet art plana isminizin baş harflerinizden bir filigran eklemeyi düşünüyorsanız bir kere daha düşünün derim. Çok zorlamış olursunuz. Pak, kolay bir format kullanın ve süslü yazı tiplerinden kaçının (Arial yahut Helvetica uygundur, Century Gothic kötüdür).

“CV’Mİ ALDINIZ MI?” DİYE SORMAYIN

Renk eklemek, deniz mavisi bir art plan kullanmak demek değildir. Yazıları mor yapmak da değildir. Klişeler, elenmenize neden olabilir. Yazım kusurları da o denli. Bu yüzden otomatik yazım kontrolü kullanın ve CV’nizi tekrar tekrar okuyun.

Kendi ismini ve bağlantı bilgilerini eklemeyi unutan insanların sayısını bilseniz şaşarsınız. “Kültürlü ve tutkulu bir profesyonel” ya da “detaylara değer veren biriyim” üzere basmakalıp laflardan sakının. Bırakın, sizi gerçek olgular anlatsın. Lakin tüm gerçekler değil. Ne kadar eli çabuk biri olduğunuzu anlatmak için “Overwatch” isimli bilgisayar oyunundaki puanlarınızı yazmak size âlâ bir fikir üzere gelebilir. Fakat işe alım uzmanları buna bakıp elinizde oyun konsolu, bir koltukta saatler geçiren biri olduğunuz kanaatine de varabilir.

Özgeçmişinizi hazırlamaya bir saat üzere kısa bir mühlet ayırmayın. Uygunca parlatmak için kendinize vakit ayırın. CV’niz sizin özünüzü anlatacak hale gelene kadar metni ağırlaştırın, filtreleyin ve damıtın. Dünyanın en iyi sekiz hastanesinde ihtisas yapsanız yahut Christine Lagarde olsanız bile, herkesin özgeçmişi bir sayfaya sığar.

Kimsenin sizin motivasyon mektubunuzu okuyacak vakti yok. Daha 17 yaşındayken yaz tatilinde üç haftalığına dayınızın nalbur dükkanında defter tutmuş olabilirsiniz fakat artık 25 yaşını geçtiniz ve kimsenin bunu bilmesine gerek yok. Yaşınız ilerledikçe, iş tecrübesine eğitimden daha fazla öncelik vermelisiniz.

Başvurunuzu gönderdikten sonra, beklenen patronlara ulaşıp ulaşmadığını öğrenmek için e-posta göndermekten kaçının. Evvelki bildirilerinin ulaşıp ulaşmadığını görmek için bildiri atan hudut bozucu beşerler üzere görünme riskiniz vardır.

İKİ İŞ ORTASINDA NE YAPTIĞINIZI ANLATMAYIN

Özgeçmişinizi her müracaata özel değişiklikleri yaparak ve farklı alanları vurgulayarak hazırlayın. Aksi takdirde, tanıştığı her bireye birebir öyküyü anlatan sıkıcı biri üzere olursunuz. Her işe alım uzmanı tıpkı şeylerle ilgilenmez. Ölçülebilir bir başarınız varsa bunu söz edin. Mesela yaz stajını tamamlayıp altı birleşme ve satın alma muahedesinde çalışmış ikinci sınıf bir hukuk öğrencisi misiniz? O vakit bunu yazın.

Özgeçmişinizdeki makul vakit boşluklarından tasa duymayın. Hayat devam eder ve beşerler bazen müsaade alır. Başınızı boşaltmak ve şarj olmak için iki iş ortasında üç ay boyunca Machu Picchu’da yürüyüş yaptığınızı açıklamak zorunda değilsiniz. Olağan mesleğinizde on yıllık bir boşluk varsa iş değişir. Daima iş değiştirmek de patron tarafında, partideki bir yabancıya hiç uzun periyodik bir münasebet yaşamadığınızı itiraf etmek cinsinden bir ikaz işareti olabilir. Lakin iş geçmişinizin tabiatı buysa ne kadar ustalıkla gizlemeye çalışırsanız çalışın, sorunu yeterli bir özgeçmişle çözemezsiniz.

BENMERKEZCİ GÖRÜNMEYİN

Amerikalı romancı David Foster Wallace, 2005 yılında Kenyon College’da yaptığı konuşmada, “benmerkezci” olmanın tehlikelerine işaret etmek için etrafından habersiz bir balık metaforunu kullanmıştı.

Aynı konuşmada hayatınızın dış dünyaya dair keskin bir farkındalığı yansıtması gerektiğini anlatmıştı. Özgeçmişiniz de o denli olmalı. Marifetleriniz ve başarılarınızla ilgili bir sunum hazırlamak kaçınılmaz olarak Wallace’ın tabiriyle “kendi kafatasınız büyüklüğündeki krallığınızın” baskınlığını ve bencilliğini yansıtacaktır.

Bu nedenle, iş piyasasına girerken Wallace’ın genç mezunlara verdiği öğüde kulak verin ve her vakit daha büyük bir sistem içindeki yerinizin farkında olmaya çalışın:

“Suyun içindeyim… Suyun içindeyim” diye daima kendine durumu hatırlatan bir balık gibi…

patronlardunyasi.com