Murat Ülker’den 6 gün vardiya ve çift maaş yazısı

Ülker’in kendi blogunda yayınladığı “

başlıklı yazısı şöyle: “Yunanistan ekonomik büyüme suratını arttırabilmek için haftada altı gün çalışmaya izin veren bir kanunu 1 Temmuz’dan geçerli olmak üzere uygulamaya koydu.

Üç vardiya bazında çalışan tüm işyerleri ve fabrikalarda haftada 48 saat çalışmaya yasal olarak hiçbir kısıtlama olmayacak. Bu çalışma karşılığında ödenecek fiyat yahut fazla mesai bedelleri iş koluna nazaran farklı başka belirlenecek.

Halbuki, haftada 4 gün çalışma konusunda bir yazı yazmış ve “Haftada 4 gün çalışmanın verimli olduğu kanıtlanırsa niçin denemeyelim?” diye bitirmiştim. (https://muratulker.com/y/evden-calisma-salginla-geldi-4-gun-calisma-nasil-gelecek-kimler-icin-gecerli-olabilecek/)

Yapılan yorumlarda, 2000li yıllarda büyük bir ekonomik kriz yaşayan Yunanistan’ın bu dar boğazdan çıkarken, çalışanlar açısından gereken değişimleri sağlayamadığı biçiminde.

Gelenek olarak Avrupa’nın çalışmayı sevmeyen bu toplumunun çalışma koşul ve prensipleri mensup oldukları Avrupa Birliği kaidelerine nazaran çok daha rahat ve geniş.

Halbuki, çalışanlardan gereken randımanın elde edilemediği için değişimin koşul olduğu ve değişimin de üretimin artışı için kural olduğu acı bir gerçek.

AB İZLANDA’YI DÜŞÜNÜRKEN YUNANİSTAN KARARINI DESTEKLİYOR

Avrupa Birliği bir taraftan İzlanda’da uygulanmaya başlanan ve muvaffakiyet elde edilen dört günlük haftalık çalışma kaidelerini uygulamayı inceler ve düşünürken, Yunanistan tarafından alınan altı gün uygulamasını bölgesel gerçekler ve ülkede bir türlü oluşturulamayan iş disiplinini kurması ve gerçek çalışma kaidelerinin oluşturulması için destekliyor (https://www.bbc.com/news/articles/czd9g7yzn4jo).

Konu iş ve işçilikten açılmışken; NİJERYA’YA DEĞİNMEDEN GEÇMEMEK GEREK.

Nijerya Cumhurbaşkanı “Bola Timbula” devletten ayrıldığı halde maaş almaya devam edenlerden bu paranın tahsil edilmesi ve bu yolla çift maaş alanların cezalandırılması için bir kanun çıkarılması istikametinde çalışmalara başlanmasını istedi.

Konu ülke iktisadına ziyan verecek kadar önemli boyutta imiş.

İki yıl evvel devletteki vazifesini bırakıp Londra’ya gelerek taksi sürücülüğü yapan ve kendine Samuel Adams diyen Nijeryalı, taksi sürücüsü olarak ülkesinde aldığı maaşın bir kaç katını kazanmasına karşın, bu yolu benimsemesini “Ben birinci değilim ki, yıllardır uygulanan bir usul, sistem olmadığı için binlerce kişi sistemden yararlanırken ben niçin yararlanmayayım?” diye cevaplıyor.

Son iki yılda yurtdışına göçen Nijeryalı sayısı üç milyon altı yüz bin kişi. Bunların çoğunluğu devlette işe başlayıp ayda yüz dolar fiyat alarak yaşamaya çalışırken, yurt dışında iş bulan gençler.

Üniversite bitirmelerine ve eğitimlerini İngilizce yapmalarına karşın geçim koşulları nedeni ile ülkelerini terk edenlere “japa”deniyor . Ülkenin ikinci lisanı olan ”Yoruba dilinde” bu söz kaçmak, uçmak manasına geliyor.

Japalar ülkeyi terk ederken aldıkları maaşın zati yokluk ve darlık içinde yaşayan aileleri tarafından alınması için istifa etmiyorlar, böylelikle onların maaşlarını aileleri gerçekler ortaya çıkıncaya kadar almaya devam ediyorlar. Bakalım ne olacak?”

patronlardunyasi.com